เปิดประเดิมด้วยเรื่องแรก...


        สวัสดีเพื่อนใหม่! รู้จักกันหน่อยดีกว่า เราชื่อหมิงเป็นนักศึกษาทั่วไปเนี่ยแหละ แต่จะเล่าเรื่องราวเวลาของการเป็นเด็กหอพักประจำในสถานศึกษาแบบไม่ระบุ ในช่วง 'โควิด' ว่าเป็นยังไงบ้าง ซึ่งจะคัดโคตรของความบันเทิงในแต่ละวันในทุกคนฟังอย่างเป็นกันเอง ไม่ว่าแมว ไก่ นก ดอกไม้ เพื่อน ป้า น้ายาม ครู (อิอิ)

        โรงเรียนของเราเนี่ยจะแปลกกว่าโรงเรียนทั่วไปหน่อย คือ.. จะเป็นโรงเรียนโครงการพิเศษที่ดีมากแต่ไม่มีใครรู้จัก งงป่ะ เออ เราก็ไม่รู้จักหรอกถ้าไม่มีคนมาแนะแนว และเราก็พึ่งรุ่นที่ 11 เนี่ยแหละ ที่มีเงินเดือนโน๊ตบุ๊กฟรีแต่พอจบต้องคืนนะ เออ ไม่สปอยเยอะละเดี๋ยวไม่หนุก

        เราจะเล่าให้ฟังตามชื่อวันละเรื่อง นี่คือพึ่งซื้อโดเมนมาเสร็จใหม่ๆเลยโคตรยุ่งยาก ตอนเขียนบทความก็เขียนตอนเวลา 5 ทุ่มเนี่ยแหละ กำลังคึกของใหม่ เออ ก็มีเรื่องอยากจะเล่าเยอะแยะ แต่กั๊กไว้วันละเรื่อง สนใจก็คอยติดตามหมิงละนะกัน ขอบคุณ! ยินดีที่ได้รู้จัก! นี่รูปแถวบ้านที่เราถ่ายเองแหละ :D








ตำแหน่ง: ประเทศไทย

ความคิดเห็น

ไม่อนุญาตให้มีความคิดเห็นใหม่

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ประสบการ์ณแอบเลี้ยงแมวในหอพักนักเรียน

รูปภาพ
            หมิงเป็นนักเรียนหอพักในโรงเรียนประจำค่ะซึ่งแน่นอนอยู่แล้วหอพักก็ต้องมีกฏห้ามเลี้ยงสัตว์ใช่ไหมคะและแน่นอนหมิงเป็นเด็กที่เชื่อในกฏของโณงเรียนอย่างดี แต่ทำไม๊ไมโชคชะตามันทำให้หมิงต้องเลี้ยงแมวในหอพัก ถึงสองตัวเลยค่ะ และก็โป๊ะแตกถึงสองรอบด้วกันด้วยค่ะ (เอ้า) เรื่องราวจะเป็นยังไงจะเล่าให้ฟังค่ะ          แมวตัวแรกที่หมิงเลี้ยงคือเพื่อนฝากมาค่ะ เขาไม่มีชื่อ เป็นแมวจรจัดแต่อยู่ในสภาพร่างกายขาดสารอาหารค่ะ เหมือนจะซึมๆและป่วยค่ะ แต่ไม่ค่อยแน่ใจในสาเหตุของการป่วยค่ะ ด้วยความเป็นเด็กหอพักที่่รักกฏและรักแมว เช่นกัน มันทำให้หมิงตัดสินใจ...ง่ายมาก ก็ต้องเลือกแมวสิคะ (เอ้ะ)          เจ้าแมวตัวนี้ค่อนข้างเป็นแมวที่เชื่องและน่ารักค่ะ ดูเหมือนว่าที่เบื่ออาหารตอนแรกคิดว่าน่าจะมาจากการตรอมใจค่ะ รวมถึงน้องเขาเผลอไปกินสารกัมถันด้วยค่ะ เพราะช่วงนั้นรอบหอพักมักจะมีงูอยู่เยอะมากด้วยความที่พึ่งรับน้องมาและตอนนั้นครูก็มาตรวจหอพักพอดี (อ้าวเห้ย) โป๊ะแตกแบบยังไม่ได้เตรียมใจเลยค่ะ แต่ครูเขาฟังเหตุผลของหมิงค่ะ ทำให้สามารถเ...
อ่านเพิ่มเติม

หมิงเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผี แต่อยู่ห้องผีเฮี้ยนค่ะ!

รูปภาพ
      อันนี้เป็นเรื่องจริงๆนะคะ หมิงเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผีค่ะ เคยเห็นสิ่งคล้ายๆผีมาบ้างแต่ก็ไม่เชื่อ จนกระทั่งตอนนี้หมิงก็ยังไม่เชื่อค่ะ ขอเกริ่นให้รู้คร่าวๆก่อนว่า หมิงตอนนี้เป็นนักเรียนหอพักประจำในโรงเรียนค่ะ และอยู่ในห้องที่มีเรื่องเล่าลือว่า มีผีเฮี้ยนที่สุดในห้องนี้ค่ะ       ตอนแรกที่เข้ามาค่ะหมิงไม่ได้อยู่ห้องผีเฮี้ยนที่ว่านี่มาก่อนนะคะ เพราะห้องนี้เดิมทีเป็นของอาจารย์ท่านนึงค่ะ และเขามักจะบ่นให้นักเรียนฟังว่า นักเรียนทำไมชอบวิ่งเล่นกันตีหนึ่งตีสองคะ มันรบกวนครูนะครูนอนไม่ได้เลยเนื่องจากมันเป็นห้องชั้นหนึ่งค่ะ แต่...รู้อะไรไหมคะว่า ไม่มีใครทั้งนั้นแหละค่ะที่วิ่งตอนตีหนึ่งตีสอง ทีนี้เพื่อนๆก็เริ่มมโนกันไปแล้วค่ะ ว่ามีกุมารทองอยู่แน่ๆ ผีเด็กแน่ๆ หมิงก็เฉยๆค่ะด้วยความที่ไม่ได้เชื่อเรื่องผี       จากนั้นไม่นานอาจารย์ท่านนั้นก็ได้ออกย้ายโรงเรียนไปเนื่องจากสอบติดราชการค่ะ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับคุณครูมาก เลยทำให้ห้องผีเฮี้ยนห้องนั้นกลายเป็นห้องว่างที่ไม่มีใครแล้วค่ะ ความหลอนมันก็เริ่มได้ทวีคูณขึ้นจนน่าตกใจค่ะ แต่เนื่องด้วยความที่หมิงไ...
อ่านเพิ่มเติม

การทัศนศึกษาของเด็ก GenZ ในช่วงโควิด

รูปภาพ
          สิ่งที่เราจะเล่าในวันนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับภูเก็ต Sand box เนื่องจากเราเป็นคนในจังหวัดใกล้เคียงเลยได้มีโอกาสที่จะได้ไปทัศนศึกษาในโรงแรม เที่ยว กิน ช็อปปิ้งที่ภูเก็ต แต่ก่อนไปได้เพื่อนๆทุกคนฉีดวัคซีนเข็มสองและสามเรียบร้อยแล้วเพื่อผ่านด่านตรวจเข้าภูเก็ตก็ได้ไปทัศนศึกษาแบบเดินมาราทอน(?) เราเรียนเกี่ยวกับการท่องเที่ยวไง ที่ได้ไปดูที่แรกเลยก็โรงแรมอังสนา อังสนาเป็นโรงแรม 5 ดาว และเหมมาะกับการกับการจัด Meeting มากที่ภูเก็ต เพราะเขามีห้องประชุมหลากหลายแบบให้ได้รองรับตามที่ผู้ซื้อต้องจาก ไซส์เล็ก ไปถึงใหญ่มโหฬารเลยทีเดียว ช่วงนี้นึกว่าจะเงียบๆแต่มองไปทางไหนก็เจอแต่ ฝรั่ง แต่ๆ การทัศนไม่ได้ไปแค่โรงแรมเฉยนะๆ เรายังได้ไปที่ เซ็นทรัลของภูเก็ตด้วย ซึ่งครูกำหนดเวลาสำรับการเที่ยวห้างคือ 3 ชั่วโมง คิดว่าพอไหมคะ ไม่พอมากค่ะ! เพราะแค่ยืนดูของก็ปาไปแล้ว 2 ชั่วโมง จะบอกว่าเดินได้แค่ครึ่งห้างเองค่ะก็หมดเวลาซะแล้ว แต่.. มันก็เป็นความทรงจำที่ดีนะคะ ขอลงอังสนาสักรูป...  อุ๊ย ติดนิ้วเฉย           ตอนที่เดินเซ็นทรัลสิ่งแรกที่เราเลือกจะเ...
อ่านเพิ่มเติม